XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Eroalearen definizio hau postulatu gisa harturik, dedukzioz eroaleetako kargen oreka-ezaugarriak azalduko ditugu, gero ezaugarri horiek esperimentalki egiazta daitezkeelarik.

10.1.1. Eroale isolatuaren potentziala

Potentzialak berdina izan behar du eroaleko puntu guztietan.

Baieztapen hau egia ez balitz, eroaleko puntuen artean potentzial-diferentzia egongo litzateke eta karga elektrikoa lekuz aldatuko litzateke.

Beraz, ez litzateke orekaren hipotesia beteko.

Eroale guztian Q kargagatik dagoen potentzial amankomun hori, eroalearen potentziala edo autopotentziala dela esaten da.

10.1.2. Eremua eta karga eroalearen barruan

Orekan dagoen eroalearen barneko eremua derrigorrez zero da.

Baieztapen hau era desberdinetara egiazta dezakegu:

- Eremua potentzial baten deribatua bada, hau da, E = -VU, potentziala konstantea delako bere deribatua (hots, eremua) zero izango da.

- Eremua zero ez balitz, partikula bakoitzean F= qE indarra egongo litzateke, eta ondorioz orekarik ez litzateke egongo.

Eroalearen barnean karga zero da.

Gertaera hau Gaussen teorema aplikatuta egiazta daiteke, eta edozein gainazaletan zeharko fluxua zero denez (eremua ere zero delako), barneko kargak ere zero balio behar du.

Atal honetan aurkeztutako arrazoiek ez dute eroalearen gainazaleko puntuentzat balio, horietan indar elektrikoei beste indar batzuek kontra egin diezaieketelako.

Puntu horietan karga elektrikoak eroaleak inguruan duen isolatzailea (airea kasu honetan) dela eta ezin dira kanpora joan.

Labur esanda, eroale baten karga elektrikoak bertako kanpo-gainazalean baino ezin du egon.

Beraz, elektrizitatezko gainazal-geruzak errealitate fisikoa du eta interesgarri bihurtzen du; gainazal-dentsitatearen nozioa.

Emaitza hau esperimentalki elektrizatutako esfera isolatu batez eta esferara doi-doi moldatzen diren kirten isolatzaileez eutsitako bi hemisferio hutsez egiaztatzen da.